Marsilio Ficino

Marsilio Ficino (1433-1499) was een Italiaanse priester, arts, humanist en neoplatonist. Hij leefde en werkte in Florence, waar hij in dienst was van de Medici. Als eerste maakte hij integrale vertalingen van filosofische en spirituele klassieke geschriften uit het Grieks in het Latijn. Daarbij gaat het vooral om het oeuvre van Plato en het Corpus Hermeticum, waarvan in het begin van de jaren zestig een Nederlandse vierdelige vertaling met commentaren van J. van Rijckenborgh is gepubliceerd onder de titel ‘De Egyptische Oergnosis’. Ook vertaalde hij werk van de neoplatonistren Plotinus, Porphyrius, Jamblichus en Proclus. Daarmee droeg Ficino sterk bij tot de wederopleving van het neoplatonisme en het hermetisme in de vroegmoderne tijd.

Ficino was ook de oprichter van de Platoonse Academie in Florence, een vruchtbare ontmoetingsplaats van illustere denkers, dichters, geleerden en kunstenaars in het vijftiende eeuws Florence. Mede daardoor had hij een uitgebreid en belangrijk netwerk van vrienden met wie hij correspondeerde. Brieven waren in die tijd een belangrijk literair genre. Marsilio Ficino heeft het vermogen om universele wijsheden met een schijnbaar speels gemak te verbinden met het leven van zijn vrienden. Dat komt prachtig tot uitdrukking in de drie boeken met brieven van Ficino  die Rozenkruis pers uitgeeft: Brieven van Marsilio Ficino (I), Geef vrijelijk wat vrijelijk ontvangen is (II) en Het leven van Plato en andere brieven (III). Het symposionboekje ‘Ficino - Brug naar de hermetische gnosis’ is een mooie inleiding tot het leven en het werk van Marsilio Ficino.