BESTEL DE MEESTER SPREEKT - WOORDEN VAN PETER DEUNOV
AANMELDEN VOOR DE BOEKLANCERING OP ZONDAGMIDDAG 2 NOVEMBER 2025
Op zondagmiddag 2 november wordt in Haarlem de nieuwste uitgave van uitgeverij Rozenkruis pers gelanceerd: De meester spreekt - woorden van Peter Deunov. Hier is een voorproefje van zijn wijsheid te lezen. Het betreft het begin van het eerste hoofdstuk van deel II met de titel: Leven. Zonder liefde kan de mens het leven, de tijd en het harmonische ritme van het bestaan niet begrijpen. Liefde geeft zin, richting en volheid aan het leven — zonder haar wordt het bestaan een opeenvolging van lijden en disharmonie. Liefde en leven zijn nauw verbonden, maar niet identiek: liefde is zuiver en één, terwijl het leven voortdurend een wisselwerking kent tussen opbouw en afbraak.
1 LEVEN
De bron van het leven is liefde. Liefde brengt de volheid van het leven. Het leven wordt echt wanneer de mens de liefde leert kennen. Als de mens de liefde niet begrijpt, kan hij het leven niet begrijpen. Als hij het leven niet begrijpt, kan hij de tijd niet begrijpen waarin het leven stroomt als een voortdurend proces. En als hij de tijd niet begrijpt, zal hij het muzikale ritme van het leven verliezen en zal er zo’n disharmonie in zijn leven komen, dat hij heel ongelukkig wordt.
Behalve de liefde is het leven het belangrijkste. Het leven is de vrucht van de liefde. De liefde en het leven zijn echter niet hetzelfde. In het leven zijn voortdurend twee processen werkzaam: het ene is het proces van opbouw en het andere is het proces van afbraak. In de liefde bestaan deze twee processen niet. De liefde is zuiver en één. In het leven bestaat er echter verschil. Het leven heeft geen betekenis zonder liefde. Een dergelijk leven is een aaneenschakeling van lijden, van opeenvolgende pieken en dalen. Het leven kan zich niet manifesteren zonder liefde. Er bestaat geen leven zonder liefde. De eerste weg van het leven is liefde.
Om te laten zien dat je leeft, moet je liefhebben. De betekenis van het leven ligt in lief te hebben en geliefd te worden. Het leven is de inspanning van de geest om zich in de uiterlijke wereld, aan de periferie, te manifesteren. Wanneer de geest zichzelf aan de periferie manifesteert en zijn werk begint, zeggen we dat het leven zich in zijn elementaire staat, als tijdelijk leven, manifesteert.
Het tijdelijk leven is slechts een schaduw van het leven, ofwel de kleinste afspiegeling van de totaliteit van het leven. Eeuwig leven houdt oneindige mogelijkheden in. Het bevat in zichzelf alle voorwaarden voor wijze groei. Wij zien de totaliteit van het leven als de grote universele ziel, die zichzelf manifesteert in de hele levende natuur. Onze zielen zijn delen of ledematen van deze grote ziel.
Het grote levensprincipe kan zich alleen manifesteren als het een vorm aanneemt die in overeenstemming is met zijn streven en zijn doel gerichte beweging. Het streven is de intelligente innerlijke drijfkracht en de doelgerichte beweging is haar fysieke uitdrukking. Het leven manifesteert zich echter niet in slechts één vorm, maar in een oneindige veelheid van vormen. Wanneer verschillende vormen zich verenigen en een grotere vorm scheppen, zeggen we dat dit leven wijs geordend is. Dan streven alle vormen ernaar om zich te manifesteren tot deze hogere vorm.
Het leven eindigt nooit, het gaat eeuwig door. De uiterlijke vormen zijn onderworpen aan vernietiging, maar het leven gaat altijd door. Niets kan het vernietigen: het leven is machtiger dan de dood. Het leven is vrij, ontastbaar. Het houdt nooit op. Het stroomt voortdurend naar binnen en naar buiten. En als het leven niet naar binnen en naar buiten stroomt, kan de mens zich niet verenigen met zijn omgeving.
Het leven dat in ons is, is volmaakt. Pleziertjes, hartstochten, onjuiste gedachten en emoties beperken de natuurlijke manifestaties van het leven. Het leven kan alleen maar goed zijn; er bestaat geen slecht leven. Wanneer er wordt gezegd dat het leven verbeterd moet worden, is dat een onjuist idee. In essentie is het leven noch goed, noch kwaad. Er kunnen vermengingen zijn in het leven, maar het wordt noch beter, noch slechter. Het leven stroomt vanuit God en keert weer naar hem terug. Het leven is daarom in essentie absoluut zuiver.
De veranderingen die zich in het leven doen gelden, veroorzaken de kwade gevolgen. Dan spreken we over het wereldlijke leven, over het spirituele leven, over het tijdelijke en eeuwige leven. Maar leven is in zichzelf noch wereldlijk, noch spiritueel. Wanneer de dierlijke aard in de mens de overhand heeft, wordt het leven wereldlijk. En wanneer de wijze aard in hem de overhand heeft, wordt het leven spiritueel, want het leven in de mens onderscheidt zich, door intelligentie, van het leven van andere wezens. Het woord leven betekent in feite intelligentie. Waar geen intelligentie is, daar is geen leven. Waar intelligentie is, zelfs in haar zwakste manifestatie, daar is ook leven.
Intelligent leven is onsterfelijk leven, leven zonder lijden en kwelling. Dit leven is in feite het levenslot van de menselijke ziel. Dit leven kent geen verwarring, maar een voortdurende activiteit.
BESTEL DE MEESTER SPREEKT - WOORDEN VAN PETER DEUNOV
AANMELDEN VOOR DE BOEKLANCERING OP ZONDAGMIDDAG 2 NOVEMBER 2025