Korte beschrijving/Annotatie
Mani (3e eeuw na Chr., Babylon) was de stichter van de christocentrische Lichtkerk. Zijn volgelingen bevonden zich over de gehele, toen bekende wereld. Mani schreef over de lichtkiem in de mens, die bevrijd kan worden uit de stof. De verzen verdwenen maar zijn rond 1930 teruggevonden in een modderige kelder in Egypte. Het zijn lyrische hymnen en gebeden, gericht tot Jezus Christus, de goddelijke ziel, en de alvader zelf, de ‘zon aller zonnen’.
Tekst achterflap
MANI'S LICHTSCHAT
In 1930 werden in Medinet Madi (Egypte) papurusresten ontdekt met de teksten van Mani (215-277). Ook in Turfan, Chinees Turkestan, en in de zgn. Keulse Mani-Codex zijn manichese teksten gevonden.
Een bloemlezing hieruit is nu door de Rozekruis Pers samengebracht in Mani's Lichtschat, verlucht met schitterende Manichese nimiaturen.
Het manicheïsme was van de 3e tot de 10e eeuw verbreid tot in de verste uithoeken van de toen bekende wereld. De lichtboodschap van Mani gaat uit van een christelijke gnosis. Hij getuigt van het bestaan van twee natuurorden: het lichtrijk van de Geest en het duistere rijk van de stof, de hyle.
De 'lichtschat van de ziel', de 'lichtkiem' in het menselijke hart, kan ontvankelijk worden voor de krachten uit het Lichtrijk. De aldus bezielde materie zal zo met het licht van de Kennis (gnosis), met Geest worden doordrongen, om de hyle te kunnen overwinnen, te laten versterven en te veranderen. Een opmerkelijke boodschap in onze tijd, waarin de term ontstoffelijking steeds meer gehoord wordt.
Mani tot zijn volgelingen:
Streefd en strijdt, mijne geliefden,
opdat ge schone paarlen zult worden,
en door de duikers van het Licht
ten hemel wordt geleid,
zodat gij in een eeuwig leven
vrede zult mogen vinden.
Na de dood van Mani heeft zijn troostrijke leer nog eeuwenlang haar invloed doen gelden, maar uiteindelijk werd de beweging, net als bijvoorbeeld de Bogomilen en Katharen, volledig van de aardbomen weggevaagd. Daarom is het zo bijzonder dat deze prachtige teksten zijn teruggevonden en ontsloten voor de lezer van nu.
Beschrijving
Mani (3e eeuw na Chr., Babylon) was de stichter van de christocentrische Lichtkerk, die zich verspreidde over de gehele toenmalig bekende wereld. De lichtboodschap van Mani gaat uit van de christelijke gnosis. De schitterende lichtparels die de manichese teksten vormen, zijn deze eeuw teruggevonden in Egypte en China. Het zijn troostrijke verzen, een weldaad voor de ziel. Vertaling: G. Sweron-Andries. Toen in de jaren dertig van de vorige eeuw in Egypte in een modderige kelder een pak verweerde papyrusbladen met koptisch schrift gevonden werd, vermoedde niemand dat het ging om een wezenlijk deel van de lichtschat van de manicheeën, ook wel Mani s parelliederen genoemd. Mani, de afgezant van het Licht, wilde de zuivere gnostieke krachten die zich in hem openbaarden Licht, liefde en een leven in overeenstemming met de goddelijke ordening aan zijn medemensen overdragen. Hij leerde dat in het mensenhart een lichtkiem verborgen is, die gevangen ligt in een stoffelijke omhulling, de menselijke persoonlijkheid. Aan deze lichtkiem en aan de bevrijding ervan zijn de Parelliederen gewijd, lyrische hymnen en gebeden, gericht tot Jezus Christus, de goddelijke ziel, en de alvader zelf, de zon aller zonnen .
