Antoine Gadal

Antoine Gadal woonde en werkte het grootste deel van zijn leven in het badplaats Ussat-les-bain in de Pyreneeën in Zuid-Frankrijk, het gebied waar zich in de elfde tot en met de dertiende eeuw een belangrijk inwijdingscentrum van de katharen bevond. Hij hield heel veel van die streek, die bekend staat als de Sabartez, deed uitgebreid onderzoek naar de geschiedenis daarvan en deelde zijn kennis daarover graag met anderen.

Gadal heeft gewerkt als onder andere onderwijzer, gids en beheerder van grotten. Hij wordt wel gezien als de laatste patriarch van de katharen. In de jaren vijftig heeft hij de immateriële schat van de katharen overgedragen aan J. van Rijckenborgh en Catharose de Petri en hen bevestigd als grootmeesters van de Jong gnostieke broederschap. Dat wordt uitgebreid beschreven in Plaatsen waar de geest waait, het boek van Peter Huijs en Mirjam Duivenvoorden uit 2021 dat gewijd is aan de Sabartez en aan hem. Ook het eerder uitgegeven boek Triomf van de universele gnosis gaat daarop in. Antoine Gadal heeft meerdere geschiften nagelaten. Daarvan zijn er nog één titel in het Nederlands in druk beschikbaar bij Rozenkruis Pers:  zijn meesterwerk Op weg naar de heilige graal.

In het laatstgenoemde boek beschrijft Gadal op innige en indringende wijze de weg van inwijding, ook wel de weg der sterren genoemd, die door de noviet van de kathaarse broederschap werd gegaan, waarbij hij vier jaar lang verbleef in de heiligdommen van Ussat-Ornolac, de nog steeds geheimzinnige grotten in het dal van de Ariège.